به آذین م ا. به آذین، م. ا (رشت ۱۲۹۳ش ـ تهران ۱۳۸۵)
به آذین، م. ا
(نام اصلی: محمود اعتمادزاده) داستان نویس و مترجم. در خانواده ای بازرگان و خرده مالک به دنیا آمد. از سوی نیروی دریایی، برای تحصیل در رشتۀ مهندسی دریایی به فرانسه اعزام شد (۱۳۱۱ـ۱۳۱۷ش) و پس از بازگشت، به استخدام آن نیرو درآمد. در ۱۳۲۳ش به وزارت فرهنگ منتقل شد و به ترجمه و نویسندگی روی آورد. در نشر شماره هایی از مجلات صدف، کتاب هفته و پیام نوین همکاری داشت و در کنار جلال آل احمد برای تشکیل کانون نویسندگی ایران (۱۳۴۷ش) کوشید و نخستین بیانیۀ این کانون به قلم اوست. در داستان هایش به خاطرات دورۀ کودکی می پردازد و افسانه های کهن را، با مضامین ایدئولوژیک، بازآفرینی می کند. منتخبی از داستان هایش به روسی ترجمه و در مسکو چاپ شده است (۱۹۶۱). به آذین به عنوان مترجم از شهرت بیشتری برخوردار است و آثاری از نویسندگان اروپایی را به فارسی ترجمه کرده است، مانند بابا گوریو اثر بالزاک، دن آرام شولوخوف، جان شیفته از رومن رولان. فعالیت های اجتماعی و حزبی و پیامدهای رنج بار آن بخش دیگری از زندگی اوست. مقالاتی نیز در زمینه های ادبی و اجتماعی از او باقی مانده است. از آثارش: مجموعۀ داستان پراکنده (۱۳۲۳ش)؛ به سوی مردم (۱۳۲۷ش)؛ دختر رعیت (۱۳۳۱ش) رمانی تاریخی در پرداختن به جنبش جنگل؛ نقش پرند (۱۳۳۵ش)؛ مهرۀ مار (۱۳۴۴ش)؛ شهر خدا (۱۳۴۹ش)؛ سایه های باغ (۱۳۷۷ش)؛ مهمان این آقایان (۱۳۵۷ش) که شرح دورۀ زندان اوست.
به آذین، م. ا
(نام اصلی: محمود اعتمادزاده) داستان نویس و مترجم. در خانواده ای بازرگان و خرده مالک به دنیا آمد. از سوی نیروی دریایی، برای تحصیل در رشتۀ مهندسی دریایی به فرانسه اعزام شد (۱۳۱۱ـ۱۳۱۷ش) و پس از بازگشت، به استخدام آن نیرو درآمد. در ۱۳۲۳ش به وزارت فرهنگ منتقل شد و به ترجمه و نویسندگی روی آورد. در نشر شماره هایی از مجلات صدف، کتاب هفته و پیام نوین همکاری داشت و در کنار جلال آل احمد برای تشکیل کانون نویسندگی ایران (۱۳۴۷ش) کوشید و نخستین بیانیۀ این کانون به قلم اوست. در داستان هایش به خاطرات دورۀ کودکی می پردازد و افسانه های کهن را، با مضامین ایدئولوژیک، بازآفرینی می کند. منتخبی از داستان هایش به روسی ترجمه و در مسکو چاپ شده است (۱۹۶۱). به آذین به عنوان مترجم از شهرت بیشتری برخوردار است و آثاری از نویسندگان اروپایی را به فارسی ترجمه کرده است، مانند بابا گوریو اثر بالزاک، دن آرام شولوخوف، جان شیفته از رومن رولان. فعالیت های اجتماعی و حزبی و پیامدهای رنج بار آن بخش دیگری از زندگی اوست. مقالاتی نیز در زمینه های ادبی و اجتماعی از او باقی مانده است. از آثارش: مجموعۀ داستان پراکنده (۱۳۲۳ش)؛ به سوی مردم (۱۳۲۷ش)؛ دختر رعیت (۱۳۳۱ش) رمانی تاریخی در پرداختن به جنبش جنگل؛ نقش پرند (۱۳۳۵ش)؛ مهرۀ مار (۱۳۴۴ش)؛ شهر خدا (۱۳۴۹ش)؛ سایه های باغ (۱۳۷۷ش)؛ مهمان این آقایان (۱۳۵۷ش) که شرح دورۀ زندان اوست.