آب بردن و تشنه باز آوردن : کنایه از مکار و محیل بودن است .
( ( صدهزاران چو تو به آب برد
تشنه بازآورد که غم نخورد ) ) ( حدیقه، ۴۷۰ )
( فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی های سنایی، دکتر محمد شفیع صفاری )
( ( صدهزاران چو تو به آب برد
تشنه بازآورد که غم نخورد ) ) ( حدیقه، ۴۷۰ )
( فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی های سنایی، دکتر محمد شفیع صفاری )