بنیاد ایران شناسی

نماد مؤسسۀ علمی پژوهشی، وابسته به نهاد ریاست جمهوری. این بنیاد در ۱۳۷۶ش تأسیس شد. نوع و قالب فعالیت های تعریف شدۀ بنیاد، که هماهنگ با اهداف و سیاست های کلان آن است، در شش عنوان بیان می شود: ا. تعیین قلمرو مطالعات ایران شناسی و تدوین تعاریف و مفاهیم در هر دوره؛ ۲. تعیین اولویت های مطالعاتی و تحقیقاتی؛ ۳. بررسی راه های مشارکتی و حمایتی در تحقیقات؛ ۴. گردآوری منابع و مراجع مدارک و بانک های اطلاعاتی؛ ۵. نقد و بررسی تحقیقات ایران شناسی؛ ۶. عرضۀ دستاوردهای مطالعاتی و تحقیقاتی ایران شناسی. ارکان بنیاد عبارت اند از ریاست عالیه که به عهده رئیس جمهور است؛ ۲. هیئت امنا که ریاست آن را رئیس جمهور از میان افراد هیئت انتخاب می کند؛ ۳. رئیس بنیاد که با حکم رئیس جمهور از میان شخصیت های علمی، فرهنگی، اجتماعی یا خارج از آن انتخاب می شود و بالاترین مقام اداری و اجرایی بنیاد به شمار می آید؛ ۴. شورای پژوهشی که اساسنامۀ این بنیاد به تصویب شورای گسترش آموزش عالی ایران رسیده و مرکز اصلی آن در تهران است.