بنی گودمن

بنجامین دیوید "بنی" گودمن ( به انگلیسی: Benjamin David "Benny" Goodman ) ( زاده ۳۰ مه ۱۹۰۹ – درگذشته ۱۳ ژوئن ۱۹۸۶ ) نوازنده کلارینت و رهبر ارکستر جاز بود. [ ۱] او را با نام هایی مانند «استاد» و «پادشاه سوئینگ» و «پدرسالار کلارینت» و «دولتمرد ارشد سوئینگ» یاد می کردند که همه نشانی از مهارت و استادی او در نواختن کلارینت و تنظیم و اجرای نوع سوینگ موسیقی جاز است.
بنی گودمن علاوه بر جاز، نوازنده برجسته ای در زمینه موسیقی کلاسیک بود.
بنی گودمن فرزند خانواده ای فقیر و یهودی و مجارتبار و ساکن شیکاگو، ایلینوی بود. از کودکی به نواختن کلارینت پرداخت و در نوجوانی در ارکسترهای جاز می نواخت و پول می گرفت.
در دهه ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ پس از رفتن به نیویورک نوازنده موفقی بود. با ارکستر خود سفرهایی به نقاط مختلف آمریکا کرد و در سال ۱۹۳۵ در لس آنجلس برنامه های موفقی را در سالن رقص پالومار اجرا کرد که باعث شهرت او و ارکسترش شد.
در ۱۹۳۸ کنسرتی در تالار کارنگی برگزار کرد که یکی از مهم ترین اجراهای جاز در تاریخ این موسیقی شمارده می شود. اجرای ارکستر بنی گودمن در همان شب از آهنگ «سینگ، سینگ، سینگ» با اجراهای تنهای هری جیمز ( ترومپت ) و جین کروپا ( درامز ) و جس استیسی ( پیانو ) و البته خود گودمن ( کلارینت ) ، یکی از بهترین اجراهای سبک سوئینگ است.
فیلم “سرگذشت بنی گودمن” در سال ۱۹۵۵ ساخته شده است. [ ۲]