بنی مازه

لغت نامه دهخدا

بنی مازه. [ ب َ زَ ] ( اِخ ) تاج الاسلام احمدبن عبدالعزیز که امام بخارا بود، به پسر برهان یا آل برهان شهرت داشتند. بعلت نسبت پدری بنی مازه نیز خوانده شده اند. رجوع به آل برهان و حاشیه چهارمقاله عروضی چ محمد قزوینی شود.

دانشنامه آزاد فارسی

پیشنهاد کاربران

بپرس