بنی لخم

لغت نامه دهخدا

بنی لخم. [ ب َ ل َ ] ( اِخ )پسران لخم. یکی از قبایل عرب که اصلشان از یمن بود.گروهی از آنان در قرنهای دوم و اول قبل از هجرت بسمت شمال جزیرةالعرب و سوریه و فلسطین و عراق مهاجرت کردند. آنان دشمن غسانیان و نخست مسیحی بودند و سپس اسلام آوردند. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به لخم شود.

فرهنگ فارسی

یکی از قبایل عرب که اصلشان از یمن بود گروهی از آنان در قرنهای دوم و اول قبل از هجرت به سمت شمال جزیره العرب و سوریه و فلسطین و عراق مهاجرت کردند و کشور لخم را در حیره بنیاد نهادند . آنان دشمن غسانیان و نخست مسیحی بودند و سپس اسلام آوردند .

پیشنهاد کاربران

بپرس