[ویکی فقه] بنی قریظه و مشرکان (قرآن). قریظه مصغر «قَرَظة» است و «قَرَظ» در لغت به معنی برگ درخت سَلَم می باشد که با آن دباغی کنند و تقریظ، کسی را مدح کردن می باشد.
پشتیبانی یهود بنی قریظه از مشرکان مکه ، در جنگ احزاب بود.«وانزل الذین ظـهروهم من اهل الکتـب من صیاصیهم...»؛ و خداوند گروهی از اهل کتاب (یهود) را که از آنان (مشرکان عرب ) حمایت کردند از قلعه های محکمشان پایین کشید و در دلهایشان رعب افکند؛ (و کارشان به جایی رسید که) گروهی را به قتل می رساندید و گروهی را اسیر می کردید! (مقصود از ضمیر فاعلی «ظاهروهم» یهود بنی قریظه و مراد از ضمیر مفعولی، مشرکان مکه می باشند. )
پشتیبانی یهود بنی قریظه از مشرکان مکه ، در جنگ احزاب بود.«وانزل الذین ظـهروهم من اهل الکتـب من صیاصیهم...»؛ و خداوند گروهی از اهل کتاب (یهود) را که از آنان (مشرکان عرب ) حمایت کردند از قلعه های محکمشان پایین کشید و در دلهایشان رعب افکند؛ (و کارشان به جایی رسید که) گروهی را به قتل می رساندید و گروهی را اسیر می کردید! (مقصود از ضمیر فاعلی «ظاهروهم» یهود بنی قریظه و مراد از ضمیر مفعولی، مشرکان مکه می باشند. )
wikifeqh: بنی_قریظه_و_مشرکان_(قرآن)