بنی زیان

لغت نامه دهخدا

بنی زیان. [ ب َ ] ( اِخ ) حکامی که در سال 633 تا سال 796 هَ. ق. در الجزایر به نیابت از جانب الموحدین حکومت داشتند و مثل مجاورین خود بنی حفص از کاسته شدن قدرت مخدومین خویش استفاده نمودند و خود را مستقل کردند. پایتخت ایشان در شهر قلمستان قرار داشت و دولتشان در سال 796 بدست امرای مزینی مراکش انقراض یافت. اولین آنها یغمرسن بن زیان 633 هَ. ق. و آخرین آنها ابوزیان الثانی است که بسال 796هَ. ق. منقرض گردیدند. ( از طبقات السلاطین ص 45 ).

فرهنگ فارسی

حکامی که در سال ۶۳۳ تا سال ۷۹۶ در الجزایر به نیابت از جانب الموحدین حکومت داشتند و مثل مجاورین خود بنی حفص از کاسته شدن قدرت مخدومین خویش استفاده نمودند و خود را مستقل کردند . پایتخت ایشان در شهر قلمستان قرار داشت و دولتشان در سال ۷۹۶ ه. ق بدست امرای مزینی مراکش انقراض یافت . اولین آنها یغمرسن بن زیان ۶۳۳ و آخرین آنها ابوزیان الثانی است که بسال ۷۹۶ منقرض گردیدند .

پیشنهاد کاربران

بپرس