بنگور (ایرلند شمالی). بَنْگور (ایرلند شمالی)(Bangor)
(به ایرلندی: بیانا) حومۀ بلفاست در بخش داون، ایرلند شمالی، در ساحل بلفاست لاخ، به فاصلۀ ۲۰کیلومتری شمال شرقی بلفاست. جمعیت آن ۵۲,۴۰۰ نفر است (۱۹۹۱). محل کلیسای مشهور سلتی است که سنت کامْگل در ۵۵۵م بنا کرد و دانمارکی ها در قرن ۹م آن را غارت کردند. این کلیسا محل سکونت سنت کالومبانوس و سنت گال بود. بنگور بزرگ ترین اسکلۀ قایق های تفریحی در ایرلند را دارد. کتاب دعایی متعلق به قرن ۷م با نامسرود مذهبی بنگور، یکی از قدیمی ترین دست نوشته های مذهبی جهان، در بنگور خلق شد؛ نسخۀ اصلی اش اکنون در میلان است، اما کپی آن در مرکز میراث فرهنگی بنگور نگهداری می شود.
(به ایرلندی: بیانا) حومۀ بلفاست در بخش داون، ایرلند شمالی، در ساحل بلفاست لاخ، به فاصلۀ ۲۰کیلومتری شمال شرقی بلفاست. جمعیت آن ۵۲,۴۰۰ نفر است (۱۹۹۱). محل کلیسای مشهور سلتی است که سنت کامْگل در ۵۵۵م بنا کرد و دانمارکی ها در قرن ۹م آن را غارت کردند. این کلیسا محل سکونت سنت کالومبانوس و سنت گال بود. بنگور بزرگ ترین اسکلۀ قایق های تفریحی در ایرلند را دارد. کتاب دعایی متعلق به قرن ۷م با نامسرود مذهبی بنگور، یکی از قدیمی ترین دست نوشته های مذهبی جهان، در بنگور خلق شد؛ نسخۀ اصلی اش اکنون در میلان است، اما کپی آن در مرکز میراث فرهنگی بنگور نگهداری می شود.
wikijoo: بنگور_(ایرلند_شمالی)
بنگور (ویلز). بَنْگور (ویلز)(Bangor)
بازار شهری در گوئینِد، شمال ویلز، واقع در تنگۀ مِنای، به فاصلۀ ۱۵کیلومتری شمال شرقی کارنارفون. ۱۲,۳۳۸ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۱). صنایع آن عبارت اند از تولید مواد شیمیایی، لوازم برقی، و علوم مهندسی. زمانی تجارت نمک در این شهر اهمیت بسیار داشت، اما در دهه های اخیر از اهمیت آن کاسته شده است. در ناحیه ای با مناظر طبیعی بسیار زیبا، با پارک ملی اسنودونیا و نوار ساحلی گوئیند واقع شده است. تقریباً ۵۵ درصد از جمعیت آن به زبان ویلزی صحبت می کنند. بنگور با پل معلق منای به جزیرۀ انگلسی متصل است. اسکله ای به طول ۴۵۷ متر متعلق به دورۀ ویکتوریا در ۱۸۹۶ ساخته شد که از بنگور تا تنگۀ منای امتداد دارد. کلیسای جامع بنگور در ۵۴۶م ساخته شد؛ این کلیسا مقبره های شاهزادگان ویلزی را در خود جا داده است. کالجی وابسته به دانشگاه ویلز در ۱۸۸۴ در این شهر ساخته شد. آثاری از دوران ما قبل تاریخ و دوران رومی ها در موزۀ شهر نگهداری می شوند.
بازار شهری در گوئینِد، شمال ویلز، واقع در تنگۀ مِنای، به فاصلۀ ۱۵کیلومتری شمال شرقی کارنارفون. ۱۲,۳۳۸ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۱). صنایع آن عبارت اند از تولید مواد شیمیایی، لوازم برقی، و علوم مهندسی. زمانی تجارت نمک در این شهر اهمیت بسیار داشت، اما در دهه های اخیر از اهمیت آن کاسته شده است. در ناحیه ای با مناظر طبیعی بسیار زیبا، با پارک ملی اسنودونیا و نوار ساحلی گوئیند واقع شده است. تقریباً ۵۵ درصد از جمعیت آن به زبان ویلزی صحبت می کنند. بنگور با پل معلق منای به جزیرۀ انگلسی متصل است. اسکله ای به طول ۴۵۷ متر متعلق به دورۀ ویکتوریا در ۱۸۹۶ ساخته شد که از بنگور تا تنگۀ منای امتداد دارد. کلیسای جامع بنگور در ۵۴۶م ساخته شد؛ این کلیسا مقبره های شاهزادگان ویلزی را در خود جا داده است. کالجی وابسته به دانشگاه ویلز در ۱۸۸۴ در این شهر ساخته شد. آثاری از دوران ما قبل تاریخ و دوران رومی ها در موزۀ شهر نگهداری می شوند.
wikijoo: بنگور_(ویلز)