بنگه تیر. [ ب ُ گ َ ه ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از برج جوزا. ( غیاث ) ( آنندراج ) : بنگه تیر از او شود روضه صفت بتازگی خرگه ماه از او شود خلدوش از منوری.خاقانی.
