بنگشیدن

لغت نامه دهخدا

بنگشیدن. [ ب ُ گ ُ دَ ] ( مص ) بلعیدن و ناجاویده فروبردن. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ فارسی معین ).

= بنکشیدن

قوذت دادن ، بلعیدن