لغت نامه دهخدا
- بنگ دانه بلوچستانی ؛ گونه ای بنگ دانه که در هند و بلوچستان روید . بنگ بلوچستانی. سکران هندی.
- بنگ دانه زرد ؛ گونه ای بنگ دانه که گلهایش زردرنگ است. تعداد این گونه بیشتر از سایر انواع است. بنگ زرد. سکران کبیر. سکران اصغر.
- بنگ دانه سفید ؛ گونه ای بنگ دانه که گلهایش سفیدرنگ است. بنگ. بنج. بنگ سفید. اوسقوامس. بومرجوف. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
دانشنامه آزاد فارسی
بَنگ دانه (henbane)
12344000-1.jpg
بَنگ دانه
گیاهی سمی از خانوادۀ بادمجانیان، با نام علمیHyoscyamus niger. در زمین های بایر سراسر اروپا و آسیای غربی یافت می شود. بنگ دانه گیاهی منشعب، به ارتفاع ۸۰ سانتی متر، با برگ های کرک دار و بوی نامطبوع است. گل های زردرنگ این گیاه زنگوله مانندند. بنگ دانه مصرف دارویی دارد و منبع هیوسیامین واسکوپولامین است. بنگ دانه اثر ضد تشنج، آرام کنندۀ درد، مخدر، بازکنندۀ مردمک چشم، و خواب آور دارد. این گیاه در تهران و نواحی شمال و شمال غرب می روید. از جنس Hyoscyamus هجده گونه بذرالبنج (بنگ دانه) گوناگون می روید.
12344000-1.jpg
بَنگ دانه
گیاهی سمی از خانوادۀ بادمجانیان، با نام علمیHyoscyamus niger. در زمین های بایر سراسر اروپا و آسیای غربی یافت می شود. بنگ دانه گیاهی منشعب، به ارتفاع ۸۰ سانتی متر، با برگ های کرک دار و بوی نامطبوع است. گل های زردرنگ این گیاه زنگوله مانندند. بنگ دانه مصرف دارویی دارد و منبع هیوسیامین واسکوپولامین است. بنگ دانه اثر ضد تشنج، آرام کنندۀ درد، مخدر، بازکنندۀ مردمک چشم، و خواب آور دارد. این گیاه در تهران و نواحی شمال و شمال غرب می روید. از جنس Hyoscyamus هجده گونه بذرالبنج (بنگ دانه) گوناگون می روید.
wikijoo: بنگ_دانه
مترادف ها
بنگ دانه، بذرالبنج، سیکران
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید