بنونصر

لغت نامه دهخدا

بنونصر. [ ب َ ن َ ] ( اِخ ) یا بنوالاحمر. سلسله مسلمانی که از 629 هَ. ق. تا 897 هَ. ق. در غرناطه سلطنت کردند. مؤسس این سلسله ابوعبداﷲ محمد اول ملقب به الغالب باﷲ است که از ضعف و زوال دولت موحدون استفاده کرده ، غرناطه را گرفت ( 635 هَ. ق. ). و آنجا را پایتخت خود قرار داد و کمی بعد در صدد ساختن کاخی بر تپه الحمراء برآمد. معروفترین کسان این سلسله ابوالحجاج یوسف اول است. ( از دائرةالمعارف فارسی ). و رجوع به طبقات السلاطین لین پول ص 24، 25، 26 شود.

فرهنگ فارسی

موسس این سلسله ابو عبدالله محمد اول ملقب به الغالب بالله است که از ضعف و زوال دولت موحدون استفاده کرده غرناطه را گرفت . و آنجا را پایتخت خود قرار داد و کمی بعد در صدد ساختن کاخی بر تپ. الحمرائ بر آمد معروفترین کسان این سلسله ابو الحجاج یوسف اول است .

پیشنهاد کاربران

بپرس