بنو عباد

لغت نامه دهخدا

بنوعباد. [ ب َ ع َب ْ با ] ( اِخ ) سلسله عرب نژاد که در قسمت اعظم قرن 5 هَ. ق. در قسمتهای جنوبی و غربی اندلس فرمانروایی کردند و پایتخت آن سویل ( اشبیلیه ) بود. مؤسس سلسله ، ابوالقاسم محمدبن عباد قاضی سویل بود. ( از دائرةالمعارف فارسی ).

فرهنگ فارسی

سلسل. عرب نژاد که در قسمت اعظم قرن ۵ ه . ق . در قسمتهای جنوبی و عربی اندلس فرمانروایی کردند و پایتخت آن سویل بود . موسس سلسله ابوالقاسم محمد بن عباد قاضی سویل بود .

پیشنهاد کاربران

بپرس