بنوسهوان. [ ب َ س َهَْ ] ( ع ص مرکب ) کسانی را گویند که در انجام امور مهارت ندارند و ناپخته اند، باید در توصیه و تأکید اصرار ورزند. در مثل است : «ان المؤمنین بنوسهوان ». ( المرصع ).
فرهنگ فارسی
کسانی را گویند که در انجام امور مهارت ندارند و ناپخته اند باید در توصیه و تاکید اصرار ورزند . در مثل است (( ان المومنین بنو سهوان ) )
