بنو النعمه

لغت نامه دهخدا

( بنوالنعمة ) بنوالنعمة. [ ب َ نُن ْ ن ِ م َ ] ( ع ص مرکب ) نازپرورده ومتنعمان که غرق در ناز و نعمت می باشند. ( المرصع ).

فرهنگ فارسی

ناز پرورده و متنعمان که غرق در ناز و نعمت می باشند ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس