بنو الفلاه

لغت نامه دهخدا

( بنوالفلاة ) بنوالفلاة. [ ب َ نُل ْ ف َ ] ( ع اِ مرکب ) صاحبان هدایت و جرأت کنندگان به اسفار را گویند. گویا از کثرت عبور و مرور از فلات ها نازل به منزله فرزندان ایشان شده اند. ( المرصع ).

فرهنگ فارسی

صاحبان هدایت و جرات کنندگان به اسفار را گویند ٠ گویا از کثرت عبور و مرور از فلات ها نازل به منزل. فرزندان ایشان شده اند ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس