بنه پا

/bonepA/

لغت نامه دهخدا

بنه پا. [ ب ُ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) فرد یا افرادی از قشون که در اردوگاه برای حفظ بنه مانند. حارس بنه. حافظ بنه مانند بنه در جنگ. پاینده بنه.
- امثال :
وقت مواجب سرهنگ است ، وقت جنگ بنه پا. ( یادداشت بخط مؤلف ).
بنه پاینده . آنکه بنه قشون را نگهبانی کند. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) آنکه بنه ( قشون ) را نگهبانی کند

پیشنهاد کاربران

بپرس