بنقوس

لغت نامه دهخدا

بنقوس. [ ب ُ] ( ع اِ ) شکوفه خربزه. ج ، بناقیس . ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس