بنظیان

لغت نامه دهخدا

بنظیان.[ ب ِ ] ( ع ص ، اِ ) زن بدخوی بی شرم زبان دراز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس