بنس

لغت نامه دهخدا

بنس. [ ب َن َ ] ( ع مص ) گریختن از شر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). گریختن از بدی. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

گریختن از شر . گریختن از بدی .

پیشنهاد کاربران

بپرس