بَنْزَرت (Banzart)
(یا: بیزرت) شهری در شمال کشور تونس، بر ساحل دریای مدیترانه، در ۹۰کیلومتری شمال غربی
شهر تونس. جمعیت آن ۱۳۰هزار نفر است (۲۰۰۵). این شهر کنار دریاچۀ بنزرت، مابین دریا و خلیج کوچک صبرا قرار دارد و مرکز ایالت بنزرت و بندر مهم کشور مزبور است. اقتصاد این شهر برپایۀ پالایش نفت و استخراج کانی هایی چون فسفات و آهن و تولید زیتون و روغن زیتون و ماهی گیری و گردشگری استوار است. بنزرت را فنیقیان ساختند و پس از آن به تصرف کارتاژها، رومیان، و دولت بیزانس درآمد. رومی ها آن را هیپودیاریتوسمی نامیدند. معاویه بن حُدَیج، سردار مسلمان، در ۴۱ یا ۴۵ق/۶۶۱ یا ۶۶۶م آن را فتح کرد. اغلبیان در قرن ۳ق آن را دوباره ساختند. اسپانیایی ها در ۹۴۰ق/۱۵۳۴ آن جا را تصرف کردند و در ۹۸۲ق/۱۵۷۴ به اشغال دزدان دریایی درآمد. در ۱۰۱۹ق/۱۶۱۰، یوسف دای، حاکم الجزایر، آن جا را گرفت. غفلت طولانی سبب ویرانی آن شد تا این که در ۱۲۹۸ق/۱۸۸۱ به دست فرانسوی ها افتاد. در ۱۹۴۰ آلمان ها و
ایتالیایی ها آن را اشغال و به پایگاه بزرگ دریایی تبدیل کردند. در ۱۹۴۳، پس از بمباران های شدید به تصرف متفقین درآمد. پس از استقلال کشور تونس (۱۹۵۶)، پایگاه فرانسه در این شهر باقی ماند و از ۲۰ تا ۲۳ ژوئیه، هنگامی که مردم تونس پایگاه مزبور را محاصره کردند، جنگ سختی بین آنان و فرانسوی ها درگرفت. سرانجام نیروهای فرانسوی در اکتبر ۱۹۶۳ این شهر را ترک کردند.
