بنزبرومارون ( انگلیسی: Benzbromarone ) بنزبرومارون یک عامل اوریکوزوریک و مهارکننده غیررقابتی گزانتین اکسیداز است[ ۱] که در درمان نقرس استفاده می شود، به ویژه زمانی که آلوپورینول، یک درمان خط اول، ناموفق باشد یا عوارض جانبی غیرقابل تحملی ایجاد کند. از نظر ساختاری با آمیودارون ضد آریتمی مرتبط است. [ ۲]
بنزبرومارون بسیار موثر و به خوبی تحمل می شود، و آزمایش های بالینی در اوایل سال ۱۹۸۱ و اخیراً در آوریل ۲۰۰۸[ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] نشان داده اند که این دارو بر هر دو آلوپورینول، یک مهارکننده غیر اوریکوزوریک گزانتین اکسیداز، و پروبنسید، یک داروی اوریکوزوریک دیگر، برتر است. [ ۷] [ ۸]
بنزبرومارون یک مهارکننده بسیار قوی CYP2C9 است. [ ۲] [ ۹] چندین آنالوگ از این دارو به عنوان مهارکننده های CYP2C9 و CYP2C19 برای استفاده در پزوهش ها ایجاد شده اند. [ ۱۰] [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبنزبرومارون بسیار موثر و به خوبی تحمل می شود، و آزمایش های بالینی در اوایل سال ۱۹۸۱ و اخیراً در آوریل ۲۰۰۸[ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] نشان داده اند که این دارو بر هر دو آلوپورینول، یک مهارکننده غیر اوریکوزوریک گزانتین اکسیداز، و پروبنسید، یک داروی اوریکوزوریک دیگر، برتر است. [ ۷] [ ۸]
بنزبرومارون یک مهارکننده بسیار قوی CYP2C9 است. [ ۲] [ ۹] چندین آنالوگ از این دارو به عنوان مهارکننده های CYP2C9 و CYP2C19 برای استفاده در پزوهش ها ایجاد شده اند. [ ۱۰] [ ۱۱]
wiki: بنزبرومارون