بِنْز، کارل فریدریش (۱۸۴۴ـ۱۹۲۹)(Benz, Karl (Friedrich))
بِنْز، کارل فریدریش
مهندس آلمانی اتومبیل. نخستین وسیلۀ نقلیۀ موتوری بنزین سوز را ساخت. نخستین نمونۀ موتورش را در ۱۸۷۸ و نخستین اتومبیل بنزین سوز را در ۱۸۸۵ عرضه کرد. بنز اولین نمونۀ چهار چرخ خود را در ۱۸۹۱ ساخت و تا ۱۸۹۵، انواعی از وسایل نقلیۀ چهار چرخ سبک، مقاوم، و ارزان ساخت که به راحتی حرکت می کردند. سرعت این وسایل حدود ۲۴ کیلومتر در ساعت بود. شرکت او و شرکت آلمانی دایملر در ۱۹۲۶ در هم ادغام شدند و دایملرـ بنز را تشکیل دادند. بنز در کارلسروهه زاده شد و همان جا درس خواند. پیش از تأسیس شرکتش در مانهایم (۱۸۷۱)، در شرکت های مهندسی و مکانیکی شاغل بود. در ۱۸۷۸، موتور دوزمانه ای ساخت که خود طراحی اش کرده بود. در ۱۸۸۵، نخستین وسیلۀ نقلیه اش را ساخت و موتوری درون سوز با موفقیت آن را به حرکت درآورد. سرعت این وسیله به پنج کیلومتر در ساعت می رسید. بنز، که در اختراع خود از کار تجربی مهندسان رشته های گوناگون بهره گرفته بود، اعتقاد داشت که این وسیله سیستمی کاملاً جدید خواهد بود و صرفاً موتور را جایگزین اسب درشکه نکرده است. موتور او چرخ لنگری بزرگ داشت که به شکل افقی در انتهای وسیله نصب می شد و سیم پیچ و باتری احتراق برقی آن را ایجاد می کرد. سیستم خنک کننده صرفاً مشتمل بر پوششی استوانه ای بود که آب آن تبخیر می شد و در صورت نیاز به آن آب اضافه می کردند. مدل ترایکار در ۱۸۸۶ـ ۱۸۸۷ عرضه شد و موتوری تک سیلندر و یک کیلوواتی (۱.۵ اسب بخار) داشت.
بِنْز، کارل فریدریش
مهندس آلمانی اتومبیل. نخستین وسیلۀ نقلیۀ موتوری بنزین سوز را ساخت. نخستین نمونۀ موتورش را در ۱۸۷۸ و نخستین اتومبیل بنزین سوز را در ۱۸۸۵ عرضه کرد. بنز اولین نمونۀ چهار چرخ خود را در ۱۸۹۱ ساخت و تا ۱۸۹۵، انواعی از وسایل نقلیۀ چهار چرخ سبک، مقاوم، و ارزان ساخت که به راحتی حرکت می کردند. سرعت این وسایل حدود ۲۴ کیلومتر در ساعت بود. شرکت او و شرکت آلمانی دایملر در ۱۹۲۶ در هم ادغام شدند و دایملرـ بنز را تشکیل دادند. بنز در کارلسروهه زاده شد و همان جا درس خواند. پیش از تأسیس شرکتش در مانهایم (۱۸۷۱)، در شرکت های مهندسی و مکانیکی شاغل بود. در ۱۸۷۸، موتور دوزمانه ای ساخت که خود طراحی اش کرده بود. در ۱۸۸۵، نخستین وسیلۀ نقلیه اش را ساخت و موتوری درون سوز با موفقیت آن را به حرکت درآورد. سرعت این وسیله به پنج کیلومتر در ساعت می رسید. بنز، که در اختراع خود از کار تجربی مهندسان رشته های گوناگون بهره گرفته بود، اعتقاد داشت که این وسیله سیستمی کاملاً جدید خواهد بود و صرفاً موتور را جایگزین اسب درشکه نکرده است. موتور او چرخ لنگری بزرگ داشت که به شکل افقی در انتهای وسیله نصب می شد و سیم پیچ و باتری احتراق برقی آن را ایجاد می کرد. سیستم خنک کننده صرفاً مشتمل بر پوششی استوانه ای بود که آب آن تبخیر می شد و در صورت نیاز به آن آب اضافه می کردند. مدل ترایکار در ۱۸۸۶ـ ۱۸۸۷ عرضه شد و موتوری تک سیلندر و یک کیلوواتی (۱.۵ اسب بخار) داشت.
wikijoo: بنز،_کارل_فریدریش_(۱۸۴۴ـ۱۹۲۹)