بندیتو کروچه

کروچه در سال ۱۸۹۳ اولین مقاله فلسفی خودش را با نام «تاریخ در مفهوم کلی هنر» منتشر کرد. در سال ۱۸۹۸، هنگامی که وی بر روی کتابی در مورد مارکس کار می کرد، با جووانی جنتیله آشنا شد که همکاری دوستانهٔ آنها تا ۲۵ سال به طول انجامید.
در سال ۱۹۰۰ وی مجلهٔ انتقاد را تأسیس کرد.
کروچه در سال ۱۹۱۰ به عضویت دائم العمر سنای ایتالیا درآمد. گرچه وی فعالیت سیاسی چندانی نداشت. در بحران پس از جنگ جهانی اول وی وزیر آموزش و پرورش در آخرین کابینه جووانی جولیتی بود.
کروچه در ۸۰امین سالگرد تولدش مؤسسه تحقیقات تاریخی را تأسیس کرد. با وجود سکتهٔ شدید، وی تا هنگام مرگش در ۱۹۵۲ به کار ادامه داد.
• La storia ridotto sotto il concetto generale dell’arte, Naples, 1893.
• Materialismo storico ed economta marxista, Palermo, 1900.
• Estetica come scienza dell’espressione e linguistica generale, Bari: Laterza, 1902.
• Logica come scienza del concetto puro, Naples, 1905.
• Ciò che è vivo e ciò che è morto nella filosofia di Hegel, Bari, 1907.
• Filosofia della pratica, economia ed etica, Bari: Laterza, 1909.
• La filosofia di Giambattista Vico, Bari: Laterza, 1911.
• Breviario di estetica, Bari: Laterza, 1913.
• Teoria e storia della storiografia, Bari: Laterza, 1917.
• Contributo alla critica di me stesso, Naples, 1918.
• Frammenti di etica, Bari: Laterza, 1918.
• Goethe, Bari: Laterza, 1919.
• Ariosto, Shakespeare, Corneille, Bari: Laterza, 1920.
• La poesia di Dante, Bari: Laterza, 1921.
• Elementi di politica. , Bari: Laterza, 1922.
• La storia del regno di Napoli, Bari: Laterza, 1925.
• Aesthetica in nuce, Bari, 1928.
• Storia d’Italia dal 1871 al 1915، Bari: Laterza, 1928.
• Storia d’Europa nel secolo XIX, Bari: Laterza, 1932.
• La poesia, Bari: Laterza, 1936.
• La storia come pensiero e come azione, Bari: Laterza, 1938.