بندکوه

لغت نامه دهخدا

بندکوه. [ ب َ ] ( اِ مرکب ) کوه مانند حصار و بارو. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ) :
چه گوئید گفتا در این بند کوه
که آورد از اندیشه ما را ستوه.

نظامی.

بندکوه (کهنوج). بندکوه، روستایی در دهستان دهکهان بخش مرکزی شهرستان کهنوج در استان کرمان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۷۶۳ نفر ( ۲۱۸ خانوار ) بوده است. [ ۱]

این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید