بنده سینگ بهادر انگلیسی: Banda Singh Bahadur؛ به پنجابی: بنده سنگه بهادر با تلفظ: باندا سینک بهادر؛ ( ۲۷ اکتبر ۱۶۷۰ – ۹ ژوئن ۱۷۱۶ دهلی ) که همچنین با نام های سادهٔ بنده بهادر، بنده سینگ، لاچمن دس و مادو دس شناخته می شود، یک سلحشور جنگجو و فرماندهٔ نظامی سیک بود.
... [مشاهده متن کامل]
بنده سینگ بهادر در ۲۷ اکتبر ۱۶۷۰ در لاچمن دِو متولد شد. او در ۱۵ سالگی خانه را ترک گفت و با تزکیه نفس به زاهدی تبدیل شد که لقب «مادو دَس» را گرفت.
بنده سینگ بهادر در ناندید در کرانه رودخانه گوداواری خانقاهی برپا کرد و در آنجا در سپتامبر ۱۷۰۸ با گورو گوبیند سینگ دیدار کرد و به یکی از مریدان او تبدیل شد. او تحت هدایت و لطف گورو گوبیند سینگ، نیروی کافی و قدرت رهبری مبارزه علیه امپراتوری گورکانی هند را یافت.
اولین اقدام مهم بنده سینگ بهادر، تصرف استان گورکانی سمانای پنجاب در نوامبر سال ۱۷۰۹ بود. او جنگ های زیادی علیه گورکانیان مسلمان را رهبری کرد و وزیر خان را در سیرهند کشت. پس از استقرار در پنجاب و ایجاد حکومت خالصا، بنده سینگ بهادر به لغو سیستم موسوم به زمین داری و احقاق حقوق مالکیت زمین به کشاورزان پرداخت.
در ۷ دسامبر ۱۷۱۵ بنده سینگ بهادر دستگیر و در یک قفس آهنین قرار داده شد. بقیه سیک ها را نیز دستگیر و به زنجیر کشیدند. ۷۸۰ سیک دربند را همراه با ۲۰۰۰ سر که بر فراز نیزه ها کرده بودند و ۷۰۰ سر جدا شده از بدن را که در سبدهایی قرار داده شده بود به دهلی آوردند تا در دل مردم روستاها هراس افتد. آنها را به قلعه سرخ دهلی آورده و تحت فشار قرار دادند تا مسلمانان شوند.
به اسیران گفته شد در صورت امتناع از اسلام آوردن همه آن ها را خواهد کشت. هر روز ۱۰۰ سیک اسیر را به بیرون قلعه آورده و در ملأ عام به قتل می رساندند. این کار برای حدود هفت روز ادامه داشت. پس از ۳ ماه اسارت در ۹ ژوئن ۱۷۱۶، چشمان بنده سینگ را از حدقه بیرون آورده، بدنش را قطعه قطعه کردند و پوستش را کندند تا کشته شد.
... [مشاهده متن کامل]
بنده سینگ بهادر در ۲۷ اکتبر ۱۶۷۰ در لاچمن دِو متولد شد. او در ۱۵ سالگی خانه را ترک گفت و با تزکیه نفس به زاهدی تبدیل شد که لقب «مادو دَس» را گرفت.
بنده سینگ بهادر در ناندید در کرانه رودخانه گوداواری خانقاهی برپا کرد و در آنجا در سپتامبر ۱۷۰۸ با گورو گوبیند سینگ دیدار کرد و به یکی از مریدان او تبدیل شد. او تحت هدایت و لطف گورو گوبیند سینگ، نیروی کافی و قدرت رهبری مبارزه علیه امپراتوری گورکانی هند را یافت.
اولین اقدام مهم بنده سینگ بهادر، تصرف استان گورکانی سمانای پنجاب در نوامبر سال ۱۷۰۹ بود. او جنگ های زیادی علیه گورکانیان مسلمان را رهبری کرد و وزیر خان را در سیرهند کشت. پس از استقرار در پنجاب و ایجاد حکومت خالصا، بنده سینگ بهادر به لغو سیستم موسوم به زمین داری و احقاق حقوق مالکیت زمین به کشاورزان پرداخت.
در ۷ دسامبر ۱۷۱۵ بنده سینگ بهادر دستگیر و در یک قفس آهنین قرار داده شد. بقیه سیک ها را نیز دستگیر و به زنجیر کشیدند. ۷۸۰ سیک دربند را همراه با ۲۰۰۰ سر که بر فراز نیزه ها کرده بودند و ۷۰۰ سر جدا شده از بدن را که در سبدهایی قرار داده شده بود به دهلی آوردند تا در دل مردم روستاها هراس افتد. آنها را به قلعه سرخ دهلی آورده و تحت فشار قرار دادند تا مسلمانان شوند.
به اسیران گفته شد در صورت امتناع از اسلام آوردن همه آن ها را خواهد کشت. هر روز ۱۰۰ سیک اسیر را به بیرون قلعه آورده و در ملأ عام به قتل می رساندند. این کار برای حدود هفت روز ادامه داشت. پس از ۳ ماه اسارت در ۹ ژوئن ۱۷۱۶، چشمان بنده سینگ را از حدقه بیرون آورده، بدنش را قطعه قطعه کردند و پوستش را کندند تا کشته شد.
