بندد

لغت نامه دهخدا

بندد. [ ب ُ دَ ] ( اِ ) اصل و بنیاد هر چیز. ( برهان ) ( آنندراج ). بنداد و بنلاد و اصل هر چیزی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بنداد و بنیاد و بنلاد شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - بنیاد اساس . ۲ - اصل هر چیز. ۳ - پشتیبان .

پیشنهاد کاربران

متحد کردن
حقیقت محبت رابطه ای از روابط اتحاد که محب را به محبوب بندد

بپرس