بندانداز

/bandandAz/

لغت نامه دهخدا

بندانداز. [ ب َ اَ ] ( نف مرکب )زنی که با بند موی صورت زنان را درآورد. سلمانی زن.( فرهنگ فارسی معین ). بنداندازنده. زنی که موی روی زنان کند. آنکه موی فضول از روی و پای زنان بردارد.

فرهنگ فارسی

( اسم ) زنی که با بند موی صورت زنان را در آورد سلمانی زن .

فرهنگ معین

(بَ. اَ ) (ص فا. ) سلمانی زن .

فرهنگ عمید

زنی که پیشه اش بند انداختن به چهرۀ زنان است و موهای صورت زنان را با نخ می کَنَد.

واژه نامه بختیاریکا

بَندوَن

پیشنهاد کاربران

بپرس