بنداق

لغت نامه دهخدا

بنداق. [ ب َ ] ( اِ ) نوعی از کلاهی است که آنرا قلندران و درویشان بر سر نهند. ( آنندراج ) ( شعوری ج 1 ص 171 ). یک قسم کلاهی دراز و شبیه بتاج که درویشان و قلندران می پوشند. ( ناظم الاطباء ). کلاهی دراز شبیه به تاجی که درویشان و قلنداران بر سر گذارند. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

(بَ ) (اِ. ) کلاهی دراز شبیه به تاجی که درویشان و قلندران بر سر گذارند.

پیشنهاد کاربران

بپرس