بند کشه

لغت نامه دهخدا

بندکشه. [ ب َ ک َ ش َ / ش ِ ] ( اِ مرکب ) دربند. || رزه در. || زرفین. || ( حامص مرکب ) نوکری. || بندگی. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

۱ - ( اسم ) در بند . ۲ - رز. در . ۳ - زرفین. ۴ - ( اسم ) نوکری . - بندگی .

پیشنهاد کاربران

بپرس