بنجامین باسی ( انگلیسی: Benjamin Bussey؛ ۱۷۵۷ – ۱۸۴۲ ) ، کشاورز، باغبان، میهن پرست و بازرگانی موفق در بوستون، ایالت ماساچوست آمریکا بود که نقشی مهم در ایجاد مؤسسهٔ پژوهشی آرنولد آربورتوم داشت. دربارهٔ او می گویند، که «مردی با توانایی های تجاری فوق العاده ای» بود.
... [مشاهده متن کامل]
باسی در سال ۱۷۵۷ در مزرعه ای در شهرک کانتون، ایالت ماساچوست، پیش از جداسازی از شهرک استوتون، چشم به جهان گشود. او فقط تحصیلات مقدماتی را گذراند. باسی پس از خدمت در جنگ استقلال آمریکا، به ددهام، ایالت ماساچوست نقل مکان کرد و در سال ۱۷۸۰ با جودیت گی، اهل ددهام، ازدواج کرد.
باسی مالک زمینی در منطقهٔ کنونی فارست هیلز در جاماییکا پلین بود. در سال ۱۸۰۰، او زمین دیگری را از دوست میهن پرستش، الیئزر ولد، به ارث برد. باسی سپس با خریدن حق مالکیت و ادغام مزارع مختلف که در اوایل قرن هفدهم بنا شده بودند، املاک خود را میان سال های ۱۸۰۶ و ۱۸۳۷ توسعه داد. ملک او با نام وودلند هیل شناخته می شد. باسی شرح حالی از خود نیز نگاشته است. او در سال ۱۸۴۲ درگذشت.
مجسمهٔ نیم تنهٔ او را که در موزهٔ هنر هاروارد قرار دارد، شوبال ویل کلونجر در سال ۱۸۳۰ ساخته است.
در سال ۱۷۷۸، باسی مغازهٔ طلا و نقره سازی در ددهام، ایالت ماساچوست راه انداخت و در آنجا مهمیز، قاشق و اشیای فلزی دیگری می ساخت. او این حرفه را از یک سرباز مزدور آموخته بود. زمانی که کسب وکارش در خیابان شرقی رونق گرفت، طولی نکشید که کالاهای عمومی را نیز به فهرست اجناس مغازه اش افزود. میان سال های ۱۷۷۸ و ۱۷۹۰، باسی سرمایه ای به ارزش ۲۵۰۰۰ دلار ( تقریباً معادل ۷۰۰۰۰۰ دلار در سال ۲۰۲۰ ) اندوخت. در سال ۱۷۹۰، او با پس انداز خود به بوستون رفت و در آنجا شرکت بازرگانی و حمل ونقل را به مدت ۱۶ سال و در پنج مکان مختلف اداره کرد. باسی در خانه ای شهری در بخش مرکزی بوستون زندگی می کرد. او به عنوان بازرگان، تقریباً هرگز به صورت اعتباری فعالیت نکرد و ترجیح می داد که فقط نقد تجارت کند.
در سال ۱۸۰۶، باسی در ۴۹ سالگی، به عنوان یکی از ثروت مندترین مردان در نیوانگلند بازنشسته شد و به پرورش گوسفند نژاد مرینو در مزرعهٔ ۳۰۰ هکتاری در راکسبری روی آورد. باسی در ملک خود که با نمای کاغذ دیواری از پاریس و مبلمان فرانسوی تزیین شده بود، به کشاورزی علمی پرداخت.
... [مشاهده متن کامل]
باسی در سال ۱۷۵۷ در مزرعه ای در شهرک کانتون، ایالت ماساچوست، پیش از جداسازی از شهرک استوتون، چشم به جهان گشود. او فقط تحصیلات مقدماتی را گذراند. باسی پس از خدمت در جنگ استقلال آمریکا، به ددهام، ایالت ماساچوست نقل مکان کرد و در سال ۱۷۸۰ با جودیت گی، اهل ددهام، ازدواج کرد.
باسی مالک زمینی در منطقهٔ کنونی فارست هیلز در جاماییکا پلین بود. در سال ۱۸۰۰، او زمین دیگری را از دوست میهن پرستش، الیئزر ولد، به ارث برد. باسی سپس با خریدن حق مالکیت و ادغام مزارع مختلف که در اوایل قرن هفدهم بنا شده بودند، املاک خود را میان سال های ۱۸۰۶ و ۱۸۳۷ توسعه داد. ملک او با نام وودلند هیل شناخته می شد. باسی شرح حالی از خود نیز نگاشته است. او در سال ۱۸۴۲ درگذشت.
مجسمهٔ نیم تنهٔ او را که در موزهٔ هنر هاروارد قرار دارد، شوبال ویل کلونجر در سال ۱۸۳۰ ساخته است.
در سال ۱۷۷۸، باسی مغازهٔ طلا و نقره سازی در ددهام، ایالت ماساچوست راه انداخت و در آنجا مهمیز، قاشق و اشیای فلزی دیگری می ساخت. او این حرفه را از یک سرباز مزدور آموخته بود. زمانی که کسب وکارش در خیابان شرقی رونق گرفت، طولی نکشید که کالاهای عمومی را نیز به فهرست اجناس مغازه اش افزود. میان سال های ۱۷۷۸ و ۱۷۹۰، باسی سرمایه ای به ارزش ۲۵۰۰۰ دلار ( تقریباً معادل ۷۰۰۰۰۰ دلار در سال ۲۰۲۰ ) اندوخت. در سال ۱۷۹۰، او با پس انداز خود به بوستون رفت و در آنجا شرکت بازرگانی و حمل ونقل را به مدت ۱۶ سال و در پنج مکان مختلف اداره کرد. باسی در خانه ای شهری در بخش مرکزی بوستون زندگی می کرد. او به عنوان بازرگان، تقریباً هرگز به صورت اعتباری فعالیت نکرد و ترجیح می داد که فقط نقد تجارت کند.
در سال ۱۸۰۶، باسی در ۴۹ سالگی، به عنوان یکی از ثروت مندترین مردان در نیوانگلند بازنشسته شد و به پرورش گوسفند نژاد مرینو در مزرعهٔ ۳۰۰ هکتاری در راکسبری روی آورد. باسی در ملک خود که با نمای کاغذ دیواری از پاریس و مبلمان فرانسوی تزیین شده بود، به کشاورزی علمی پرداخت.
