بنت الشلبیه

شلبیه ) ممکن است به ناحیه سیلوس در جنوب کشور پرتغال اشاره کند که در عربی �شلب� نامیده می شود. [۱] این فرضیه، ریشهٔ ترانه را به موسیقی اندلس مرتبط می کند. اصطلاح �بنت الشلبیه� به طور عام برای دختران و زنان زیباروی فلسطین و اورشلیم نیز به کار می رود. همچنین به غیر از اندلس و فلسطین، برخی ریشهٔ این ترانه را در موسیقی عراق، لبنان یا ترکیه نیز دانسته اند. از دیگر اجراهای این ترانهٔ عربی می توان به اجرای آن توسط گوگوش اشاره کرد که در فروردین سال ۱۳۵۵ در بغداد صورت گرفت. ترانهٔ �شانه� بر اساس ملودی بنت الشلبیهٔ فیروز ساخته شده است. شاعر این ترانهٔ فارسی، ناصر رستگارنژاد است و این قطعه ابتدا توسط پوران اجرا و در آلبوم اشکم دونه دونه منتشر شد ( در این نسخه، عباس شاپوری آهنگساز و تنظیم کننده و انوشیروان روحانی نوازندهٔ پیانو بودند ) اما بعداً به صورت دوصدایی با ویگن نیز اجرا و منتشر شد. شانه بعداً توسط خوانندگان بسیاری بازخوانی شد که یکی از اولین آن ها در فیلم بیم و امید ساختهٔ گرجی عبادیا بود که در آن گوگوش که در آن زمان بازیگری ۹ ساله بود، ترانهٔ شانه را اجرا کرده است.