بنت الشفه

لغت نامه دهخدا

( بنت الشفة ) بنت الشفة. [ ب ِ تُش ْ ش َ ف َ ] ( ع اِ مرکب ) سخن. ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ). سخن. گفتار. کلام. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

سخن ٠ گفتار ٠ کلام ٠

پیشنهاد کاربران

بنت الشفة، بنت شفة ؛ کنایه است از سخن و کلام و گفتار. ( یادداشت مؤلف ) . سخن. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) .