بنت استیون

بِنِت، اِسْتیوِن (۱۸۹۸ـ۱۹۴۳)(Benet, Stephen)
شاعر و رمان نویس امریکایی و نویسندۀ داستان های کوتاه. شهرتش مرهون پیکر جان براون۱ (۱۹۲۸)، داستان بلند وی دربارۀ جنگ های داخلی، است. نخستین کتابش را در ۱۷سالگی منتشر کرد. خدمات دولتی اش درخلال جنگ جهانی اول سبب شد تحصیلاتش در ییل۲ ناتمام بماند. پس از جنگ، دانشنامۀ فوق لیسانسش را گرفت و به جای پایان نامه، سومین دفتر شعرش را عرضه داشت. پس از انتشار اثر تحسین برانگیزش، چکامۀ ویلیام سیکامور ۱۷۹۰ـ ۱۸۸۰ ۳ (۱۹۲۳)، و سه رمان و چند داستان کوتاه به فرانسه رفت و در آن جا پیکر جان براون را نوشت. این رمان را چارلز لاتون۴ در ۱۹۵۳ به نمایش نامه درآورد که در سراسر ایالات متحده به اجرا درآمد. کتاب امریکایی ها۵ (۱۹۳۳)، مشتمل بر اشعاری که بنه و همسرش، رُزمِری کار۶، سروده بودند، به بسیاری از شخصیت های تاریخی امریکا برای بچه مدرسه یی های امریکایی حیات بخشید. دل مشغولی بنه به مضامین تاریخی مبنای داستان ستارۀ غربی۷ نیز بود که پس از مرگش کامل و منتشر شد. مشهورترین داستان کوتاهش نیز شیطان و دانیِل وِبستِر۸ (۱۹۳۷) بود که براساس آن یک نمایش نامه، یک اپرا از داگلاس مور۹، و یک فیلم سینمایی تهیه شد.
John Brown’s BodyYaleBallad of William Sycamore 1790-1880Charles LaughtonA Book of AmericansRosemary CarrWestern StarThe Devil and Daniel WebsterDouglas Moore