بناگوشی زدن. [ ب ُ زَ دَ ] ( مص مرکب ) نوعی از ضرب که بر بناگوش زنند مثل سیلی و توانچه بر روی و گردن. ( آنندراج ) : اگر کند بخرام تو ذوق همدوشی زنند فاختگان سرو را بناگوشی.
سلطان علی بیگ رهی ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
نوعی از ضرب که بر بناگوش زنند مثل سیلی و توانچه بر روی و گردن .
