بناوند

لغت نامه دهخدا

بناوند. [ ب ِ وَ ] ( اِ )بمعنی بازداشتن و نگاه داشتن چیزی باشد در جایی مثل آنکه آب را در گوی حوض و مانند آن محافظت کنند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( از مجمع الفرس ) ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

بمعنی باز داشتن و نگاهداشتن چیزی باشد در جایی مثل آنکه آب را در گوی حوض و مانند آن محافظت کنند ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس