بنانیه. [ ب َ نی ی َ ] ( اِخ ) فرقه ای از غلاة شیعه که پیرو بنان سمعان تمیمی بودند. اعتقاد آنان بر این بود که باری تعالی در علی حلول کرد و پس از وی در پسرش محمدبن حنیفه و پس از او در پسرش ابوهاشم و پس از او در بنان و نیز گویند: خداوند نیز فناپذیر است بجز «وجه خدا» بدلیل آیه و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام در آیه 27 سوره الرحمان. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ) ( از تعریفات جرجانی ).
فرهنگ فارسی
فرقه از غلاه شیعه ٠ که پیرو بنان سمعان تمیمی بودند ٠ اعتقاد آنان بر این بود که باریتعالی در عالی حلول کرد و پس از وی در پسرش محمد بن حنیفه و پس از او در پسرش ابوهاشم و پس از او در بنان و نیز گویند : خداوند نیز فنا پذیر است بجز (( وجه خدا ) ) بدلیل آی. و یبقی وجه ربک ذو الجلال و الاکرام در آی. ۲۷ سوره الرحمان ٠
