بنان تبان. [ ب َ ن ِ ت َب ْ با ] ( اِخ ) از کسانی است که آیه «تنزل علی کل افّاک اثیم » ( قرآن 222/26 ). در شأن اوبوده است. رجوع به تنقیح المقال مامقانی ج 1 شود.
