بناقیس

لغت نامه دهخدا

بناقیس. [ ب َ ] ( ع اِ ) ج ِ بُنقوس ، که شکوفه خربزه باشد. ( آنندراج ). || بناقیس الطرثوث ؛ چیزیست کوچک که با گیاه طرثوث می روید. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

جمع بنقوس که شکوف. خربزه باشد . یا بناقیس الطرثوث چیزیست کوچک که با گیاه طرثوث می روید .

پیشنهاد کاربران

بپرس