بناخانه

لغت نامه دهخدا

بناخانه. [ ب َن ْ نا ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) اداره بنائی دولتی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

ادار. بنائی دولتی ٠

پیشنهاد کاربران

بنّاخانه ؛ خانه ای که بنّاسازی باشد. خانه ای که بنایان سازند و توجهی به استحکام آن نداشته و برای فروش آماده کرده باشند. قسمتی از ساختمان که متعلق به بنایان باشد. سابقاً اشراف و ثروتمندان که مالک تعداد
...
[مشاهده متن کامل]
زیادی منزل وساختمان بودند همیشه چند بنّا مثل سایر کارکنان دیگر در منزل میداشتند که جایگاه آن ها در منزل مالک بنّاخانه نام داشت.

بپرس