بنات الاذن. [ ب َ تُل ْ اُ ذُ ] ( ع اِ مرکب ) آماسهای بن گوش. ( یادداشت مرحوم دهخدا ): آماسهائی که اندر بن گوش افتد طبیبان آن را به تازی بنات الاذن گویند. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
