بن گوتفرید

بِن، گوتْفرید (۱۸۸۶ـ۱۹۵۶)(Benn, Gottfried)
بِن، گوتْفرید
نویسنده و شاعر غنایی آلمانی. تجربه های او در سِمَت پزشک ارتش طی جنگ جهانی اول سبب شد که تأکیدی بدبینانه بر انحطاط اخلاقی و زوال جسمی انسان در نخستین مجموعه های اشعارش، نظیرسردخانه و گوشت (هر دو ۱۹۱۷)، سایه افکند. زندگی نامۀ خودنوشت بن به نام زندگی دوگانه (۱۹۵۰) بلوغ و پختگی تدریجی او به سمت پراگماتیسم را توصیف می کند. بن در مانسفلت در غرب پروس به دنیا آمد و پزشکی خواند. به جز اشعارش با آثاری نظیر «هنر و قدرت»، «پس از نیهیلیسم»، و «خلاصۀ دورنماها» در مقام مقاله نویس نیز شهرت یافت. با به قدرت رسیدن هیتلر در ۱۹۳۳، بن با توجه به پیشینه اش، که مالکی محافظه کار بود، از درگیر شدن با نظام نازی دوری و تا پس از ۱۹۴۵ سکوت اختیار کرد. آن گاه مجموعه های بیشتری از اشعارش را انتشار داد که در آن ها از جهان محدود آثار اولیه اش گام بیرون نهاد و زمینۀ گسترده تری از تجربه های انسانی به آثارش بخشید. اثر او با نام ملال جهان مناسب حال و هوای عصر پس از جنگ بود. آثاری مانند بطلمیوس (۱۹۴۷) و سه پیرمرد (۱۹۴۹) با استقبال گسترده روبه رو شدند و دفترهای بعدی اشعارش بر شهرت او افزودند.