بنجامین «بن» ویدر ( ۱۹۲۳–۲۰۰۸ ) یکی از مؤسسین فدراسیون جهانی پرورش اندام به همراه برادرش جو ویدر بود. وی تاجری کانادایی از مونترال بود که در دو عرصه پرورش اندام و تاریخ ناپلئونی شهره است.
او در مونترال به دنیا آمد، در یک خانواهده یهودی لهستانی که از لهستان مهاجرت کرده بودند. بن ویدر در جنگ جهانی دوم در ارتش کانادا خدمت سربازی را گذراند.
در عرصه پرورش اندام، وی شرکتی را با نام خود راه اندازی کرد که لوازم فیتنس و بدنسازی عرضه می کرد. او تا سال ۲۰۰۶ رئیس ifbb بود تا زمانیکه بازنشستگی اش را اعلام کرد.
بن ویدر از مدافعان سرسخت نظریه ای بود که مرگ ناپلئون را به یکی از همراهانش در زمان تبعید او نسبت می دهد. او در نوشتن کتابهای زیادی در این باره همکاری کرده است. از جمله قتل در سنت هلنا و قتل ناپلئون به همراه دیوید هاپگود. ویدر مؤسس جامعه جهانی ناپلئونی بود که ریاست آن را بر عهده داشت و مقالات پرشماری برای این سازمان نوشت.
در سال ۱۹۷۵ او به عضویت آردر آو کانادا در آمد و در سال ۲۰۰۶ به افسری در این جامعه ارتقاء یافت. در سال ۲۰۰۰ او نشان افتخار لژیون را که بالاترین افتخار کشور بوده و توسط خود ناپلئون پایه گذاشته شده بود را دریافت کرد. همچنین ویدر یکی از نامزدان جایزه صلح نوبل در ۱۹۸۴ و از اعضای تالار مشهورین کبک بود. مؤسسه مطالعات ناپلئونی و انقلاب فرانسه در دانشگاه فلوریدا اخیراً یک کرسی استادی به نام وی در دانشگاه ایجاد کرده است. همچنین وی دارای چندین مدرک دکترای افتخاری بود. در مجموع بن بیش از ۶۶ جایزه و افتخارات در طول زندگی اش دریافت کرد.
در سال ۲۰۰۸ او جایزه مادام العمر رقابت های آرنولد کلاسیک را در بیستمین سالگرد آن دریافت کرد که تنها هشت بار در طول تاریخ این رقابت اهدا شده بود. در سال ۲۰۰۶ او برخلاف انتظار از ریاست IFBB بازنشسته شد.
بن صاحب یکی از گسترده ترین کلکسیونهای خاطرات ناپلئون بود، شامل یکی از کلاه های بیکورن که ناپلئون در خلال حمله به روسیه در سال ۱۸۱۲ بر سر می گذاشت و امروزه فقط ۱۲ عدد از آن موجود است. بن ویدر سه هفته پیش از مرگش تمام مجموعه اش از مصنوعات ارزشمند ناپلئونی اش را به موزه فاین آرت مونترال اهدا کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو در مونترال به دنیا آمد، در یک خانواهده یهودی لهستانی که از لهستان مهاجرت کرده بودند. بن ویدر در جنگ جهانی دوم در ارتش کانادا خدمت سربازی را گذراند.
در عرصه پرورش اندام، وی شرکتی را با نام خود راه اندازی کرد که لوازم فیتنس و بدنسازی عرضه می کرد. او تا سال ۲۰۰۶ رئیس ifbb بود تا زمانیکه بازنشستگی اش را اعلام کرد.
بن ویدر از مدافعان سرسخت نظریه ای بود که مرگ ناپلئون را به یکی از همراهانش در زمان تبعید او نسبت می دهد. او در نوشتن کتابهای زیادی در این باره همکاری کرده است. از جمله قتل در سنت هلنا و قتل ناپلئون به همراه دیوید هاپگود. ویدر مؤسس جامعه جهانی ناپلئونی بود که ریاست آن را بر عهده داشت و مقالات پرشماری برای این سازمان نوشت.
در سال ۱۹۷۵ او به عضویت آردر آو کانادا در آمد و در سال ۲۰۰۶ به افسری در این جامعه ارتقاء یافت. در سال ۲۰۰۰ او نشان افتخار لژیون را که بالاترین افتخار کشور بوده و توسط خود ناپلئون پایه گذاشته شده بود را دریافت کرد. همچنین ویدر یکی از نامزدان جایزه صلح نوبل در ۱۹۸۴ و از اعضای تالار مشهورین کبک بود. مؤسسه مطالعات ناپلئونی و انقلاب فرانسه در دانشگاه فلوریدا اخیراً یک کرسی استادی به نام وی در دانشگاه ایجاد کرده است. همچنین وی دارای چندین مدرک دکترای افتخاری بود. در مجموع بن بیش از ۶۶ جایزه و افتخارات در طول زندگی اش دریافت کرد.
در سال ۲۰۰۸ او جایزه مادام العمر رقابت های آرنولد کلاسیک را در بیستمین سالگرد آن دریافت کرد که تنها هشت بار در طول تاریخ این رقابت اهدا شده بود. در سال ۲۰۰۶ او برخلاف انتظار از ریاست IFBB بازنشسته شد.
بن صاحب یکی از گسترده ترین کلکسیونهای خاطرات ناپلئون بود، شامل یکی از کلاه های بیکورن که ناپلئون در خلال حمله به روسیه در سال ۱۸۱۲ بر سر می گذاشت و امروزه فقط ۱۲ عدد از آن موجود است. بن ویدر سه هفته پیش از مرگش تمام مجموعه اش از مصنوعات ارزشمند ناپلئونی اش را به موزه فاین آرت مونترال اهدا کرد.
wiki: بن ویدر