بن فایر (اسب). بن فایر ( ۲۱ مارس ۱۹۸۳–۲۸ اکتبر ۲۰۱۳ میلادی ) با نام کامل جستشن بن فایر یک اسب اخته از نژاد اولدنبورگ بود که به همراه سوارکار هلندی انکی فان گرونسون در مسابقات درساژ شرکت می کرد. بین سالهای ۱۹۹۱ و ۲۰۰۰ این زوج در چندین مسابقه بین المللی جهانی که شامل سه المپیک و دو دوره بازی های جهانی سوارکاری اف ئی آی می شود شرکت داشتند. آنها یک مدال طلا و چهار مدال نقره را در بازیهای المپیک بدست آوردند. همین طور در بازیهای جهانی سوارکاری موفق به کسب یک مدال طلا و سه نقره شدند. با وجود آنکه بن فایر دارای خلق گرم خشن بود اما با بالا رفتن سنش به اسبی آرام و یکی از بهترین اسبهای انکی فان گرونسون به حساب می آمد و او هیچگاه فکر پیدا کردن اسبی با استعداد مشابه بن فایر یا بهتر از آن را نمی کرد تا زمانی که سالینرو جایگزینش شد. مجسمهٔ بن فایر در شهر ارپ و در محل تولد انکی فان گرونسون ساخته و نصب شده است.
این اسب اخته شده نژاد اولدنبرگ کهر در ۲۱ مارس ۱۹۸۳ متولد شد. این اسب توسط پرورش دهنده اسب کارل بندرد وسترهلد که در شهر لموردر آلمان ساکن بود اصلاح و پرورش داده شد. پدر این اسب ولت از و مادرش وارین بود. این اسب یک اسب تروبرد به حساب می آمد. فان گرونسون نخستین بار اسب بن فایر را در زمانی که این اسب دو و نیم ساله بود و تنها یک هفته بود که تمرینات با زین با آن انجام می گرفت دید. این اسب بعدتر توسط پدر انکی فان گرونسون خریداری شد. در ابتدا به نظر می رسید که این اسب به دلیل رفتار خشن و حساسش که موجب عملکرد ضعیف در حالت قدم زدن می شد موفقیت چندانی نداشته باشد. اما او موفق شد حرکات پیشرفتهٔ درساژ مانند پییاف و پاساژ یاد بگیرد و بنابراین انکی فان گرونسون با همین اسب به کار خود ادامه داد. زمانی که این اسب هفت ساله بود در مسابقات سطح درساژ جایزه بزرگ شرکت می کرد. اخلاق تند بن فایر باعث شد تا به عنوانی سخت برای سواری شناخته شود و در کناره های رینگ و در حرکات ریز رم کند اما با بالا رفتن سنش این اخلاق تند کمتر شد. [ ۱] بن فایر نه بار قهرمانی درساژ هلند را بدست آورد. [ ۲]
بن فایر به همراه انکی فان گرونسون در نخستین المپیکش ( و دومین المپیک انکی ) درسال ۱۹۹۲ و در بازی های المپیک تابستانی ۱۹۹۲ بارسلون حضور یافت که این زوج به مقام چهارم انفرادی دست یافتند و به تیم هلند کمک کردند تا به مدال نقرهٔ تیمی دست یابد. در بازی های المپیک تابستانی ۱۹۹۶ آنها نتیجه تیمی را تکرار کردند اما در بخش انفرادی موفق به کسب مدال نقره و بهبود رکورد پیشین خود شدند. در بازی های المپیک تابستانی ۲۰۰۰ سیدنی آنها نخستین و تنها مدال طلای خود را بدست آوردند و به تیم هلند کمک کردند تا مقام سوم را بدست بیاورد. پس از این بازیها انکی فان گرونسون بن فایر را با اسب دیگری به نام سالینرو برای المپیک جایگزین کرد. [ ۳] بن فایر و انکی فان گرونسون در بازی های جهانی سوارکاری نیز با هم به رقابت پرداختند؛ که اولین این مسابقات بازی های جهانی سوارکاری ۱۹۹۴ لاهه بود که این زوج موفق به کسب دو مدال ( نقره تیمی و طلای انفرادی ) شدند. بار دیگر و در بازی های جهانی سوارکاری ۱۹۹۸ شهر رم موفق به کسب مدال نقره در هر دو بخش انفرادی و تیمی شدند. با این وجود فان گرونسون به داوری و نوع امتیاز دهی این بازیها معترض بود و گفته بود که «فکر می کردم درساژ را رها خواهم کرد. »[ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین اسب اخته شده نژاد اولدنبرگ کهر در ۲۱ مارس ۱۹۸۳ متولد شد. این اسب توسط پرورش دهنده اسب کارل بندرد وسترهلد که در شهر لموردر آلمان ساکن بود اصلاح و پرورش داده شد. پدر این اسب ولت از و مادرش وارین بود. این اسب یک اسب تروبرد به حساب می آمد. فان گرونسون نخستین بار اسب بن فایر را در زمانی که این اسب دو و نیم ساله بود و تنها یک هفته بود که تمرینات با زین با آن انجام می گرفت دید. این اسب بعدتر توسط پدر انکی فان گرونسون خریداری شد. در ابتدا به نظر می رسید که این اسب به دلیل رفتار خشن و حساسش که موجب عملکرد ضعیف در حالت قدم زدن می شد موفقیت چندانی نداشته باشد. اما او موفق شد حرکات پیشرفتهٔ درساژ مانند پییاف و پاساژ یاد بگیرد و بنابراین انکی فان گرونسون با همین اسب به کار خود ادامه داد. زمانی که این اسب هفت ساله بود در مسابقات سطح درساژ جایزه بزرگ شرکت می کرد. اخلاق تند بن فایر باعث شد تا به عنوانی سخت برای سواری شناخته شود و در کناره های رینگ و در حرکات ریز رم کند اما با بالا رفتن سنش این اخلاق تند کمتر شد. [ ۱] بن فایر نه بار قهرمانی درساژ هلند را بدست آورد. [ ۲]
بن فایر به همراه انکی فان گرونسون در نخستین المپیکش ( و دومین المپیک انکی ) درسال ۱۹۹۲ و در بازی های المپیک تابستانی ۱۹۹۲ بارسلون حضور یافت که این زوج به مقام چهارم انفرادی دست یافتند و به تیم هلند کمک کردند تا به مدال نقرهٔ تیمی دست یابد. در بازی های المپیک تابستانی ۱۹۹۶ آنها نتیجه تیمی را تکرار کردند اما در بخش انفرادی موفق به کسب مدال نقره و بهبود رکورد پیشین خود شدند. در بازی های المپیک تابستانی ۲۰۰۰ سیدنی آنها نخستین و تنها مدال طلای خود را بدست آوردند و به تیم هلند کمک کردند تا مقام سوم را بدست بیاورد. پس از این بازیها انکی فان گرونسون بن فایر را با اسب دیگری به نام سالینرو برای المپیک جایگزین کرد. [ ۳] بن فایر و انکی فان گرونسون در بازی های جهانی سوارکاری نیز با هم به رقابت پرداختند؛ که اولین این مسابقات بازی های جهانی سوارکاری ۱۹۹۴ لاهه بود که این زوج موفق به کسب دو مدال ( نقره تیمی و طلای انفرادی ) شدند. بار دیگر و در بازی های جهانی سوارکاری ۱۹۹۸ شهر رم موفق به کسب مدال نقره در هر دو بخش انفرادی و تیمی شدند. با این وجود فان گرونسون به داوری و نوع امتیاز دهی این بازیها معترض بود و گفته بود که «فکر می کردم درساژ را رها خواهم کرد. »[ ۴]
wiki: بن فایر (اسب)