بن دامان. [ ب ُ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پایان دامان. ( آنندراج ) : ای سنایی جهد کن تا بهر سلطان ضمیراز گریبان تاج سازی وز بن دامان سریر.سنایی.|| کنایه از زمین. ( آنندراج ).