بن جو

بنجو ( Banjo )
ابتدا ساز بنجو را از نظر ظاهری بررسی می کنیم ، سپس به سراغ امکانات متفاوت این ساز می رویم و آن را تشریح می کنیم .
بدنه ی طنین بنجو ، در قسمت تحتانی ، طرح مربع مستطیلی دارد که اضلاع آن قوس دارند . قوس در وسط اضلاع کناری بدنه ی طنین ، بر خلاف قوس های فوقانی ، بو صورت متقارن تو رفته است و وسط آن سوراخ گردی وجود دارد . قسمت تحتانی بدنه ی طنین صاف است و قسمت فوقانی ساز مستطیل شکل و پهن است . روی این قسمت تخته چوب بزرگ و صافی وجود دارد که انتهای زیرین آن ، که به قسمت بالایی بدنه ی طنین منتهی می شود ، قوس دار است و در کنار آن کلاویه های دگمه ای هستند . انتهای فوقانی آن به طور پلکانی به صفحه ی گوشی ها ختم می شود . صفحه ی گوشی ها توپر است و گوشی ها شبیه میخ یا میله ای شکل هستند . خرک نیز در انتهای بدنه ی نین قرار دارد .


بنجو دارا ی 6 سیم و 30 کلاویه دگمه ای است . از این تعداد 17 دگمه بزرگ و مابقی ( که معمولا 11 تا 13 دگمه هستند ) کوچک ترند . نوازنده حین اجرا ، با دست چپ بر این کلاویه ها فشار وارد می کند . از 6 سیم بنجو دو سیم میانه ی آن سیم های ملودیک و مابقی واخوانند . سیم های بنجو از زیر تخته چوب بزرگ و صاف روی بدنه ی ساز عبور می کنند و پس از عبور از روی خرک بر سیم - بست در منتها الیه بدنه ی طنین نصب می شوند . ساز با یک کلید آهنی کوک می شود . در سمت چپ بنجو دستگیره ی فلزی برای نگه داشتن ساز وجود دارد .
بنجو را معمولا از چوب درخت نارگیل می سازند و کلاویه های دگمه ای آن ، از جنس فلز هستند . بنجو را با مضراب های کائوچویی مثلثی شکل می نوازند .
بنجو های غربی تفاوت های زیادی با ساز مورد بحث ما دارند . بنجو در سفرش به آن سوی کره ی زمین ، کلاویه هایش را کنار گذاشته ، سپر چوبی سیم ها را از تن در آورده و طنینش را هم به کلی تغییر داده است که در عکس ها کاملا مشخص است .

تصویر ساز بنجو الکتریک که همانطور که مشاهده می کنید کلاویه ها هستند ولی خبری از طنین و بدنه ی چوبی نیست


تصویر ساز بنجو که بیشتر به یک گیتار شبیه است
برای دیدن تصاویر بر روی لینک کلیک کنید:
http://www. musicsazan. com/learn/48/175