بن جلون طاهر

دانشنامه آزاد فارسی

بِن جَلّون، طاهِر (فاس ۱۹۴۴)
شاعر و نویسندۀ معاصر مراکشی. آثار خود را به زبان فرانسه می نویسد. در دانشگاه رباط فلسفه خواند. در ۱۹۷۱، به پاریس رفت و در آن جا روان شناسی خواند. از بنیادگذاران نشریۀ انتگرال در مراکش است. اکنون در فرانسه زندگی می کند. شعرش به منزلۀ صدای خاموشان و مطرودان و فلسطینی هاست. شخصیت های رمان های او اغلب جنسیتی نامشخص دارند. رمان هایش سرشار از تعابیر و توصیفات بومی مراکش است. رمان شب مقدس (۱۹۸۷) جایزۀ گنکور را برایش به ارمغان آورد. از آثارش: دو مجموعۀ شعرِ انسان در کفن خاموشی (۱۹۷۱) و جای زخم خورشید (۱۹۷۲)؛ رمانِ فرزند ریگزار (۱۹۸۵).

پیشنهاد کاربران

بپرس