بن افرا

دانشنامه آزاد فارسی

بن آفرا. بِن، آفْرا (۱۶۴۰ـ۱۶۸۹)(Behn, Aphra)
نمایش نامه نویس، رمان نویس، و شاعر انگلیسی. نخستین زن انگلیسی که از راه نویسندگی امرار معاش کرد. از آثار او به سبب صراحت لهجه انتقاد شده است. بن در نوشته هایش غالباً رویدادها را از دیدگاه زنان مطرح می کند. در رمان اورونوکو (۱۶۸۸)، که آن را پس از دیدار از سورینام نوشت، از بردگی به شدت انتقاد کرد. بین ۱۶۷۰ و ۱۶۸۷ پانزده نمایش از وی روی صحنه آمد که ازدواج اجباری (۱۶۷۰) و سرگردان (۱۶۷۷) از آن جمله است. در آثار خود، ازجمله در اقبال خوش (۱۶۸۶) به کرات ازدواج های اجباری و مصلحتی و پولی را مذموم شمرده است. بن در ۱۶۶۶ با حمایت چارلز دوم، به جاسوسی دولت انگلیس در هلند گمارده شد. در آثارش صراحت واقع گرایی را با احساسات گرایی به هم آمیخت و به خلق فضاهایی نامتعارف، غریب، و شگفت آور تمایل داشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس