بمیر و بدم

بمیر و بدم:طفلی را به شاگردی آهنگری بردند. استاد تمرین را نخست عمل دمیدن به وی محول کرد. طفل به سهولت و آسانی کار استخفاف می کرد. لیکن پس از زمانی کوتاه تعب بر او راه یافت از استاد پرسید بنشینم و بدمم؟ استاد گفت بنشین و بدم. باز ساعتی دیگر ماندگی بیشتر غلبه کرده گفت به پهلو افتم و بدمم؟ استاد گفت به پهلو افت و بدم. بار سوم سوال کرد بخوابم و بدمم؟ استاد برآشفت و گفت بمیر و بدم.
... [مشاهده متن کامل]